Enige tijd na Ironman Nice van juni dit jaar was de honger nog te groot om dit zomaar te negeren. Daarom had ik mijn pijlen gericht op Ironman Cascais Portugal. De voorgaande trainingen en gezamenlijke fietstochten met team AdApp verliepen vlot en het huiswerk was gedaan. Tijd om naar Portugal te vertrekken, echter werd ik in de laatste dagen voor de wedstrijd licht verkouden. Dat maakte me enorm onzeker en stelde mijn deelname in vraag, tot zelfs een uur voor de start! Uiteindelijk stond ik aan de start met de gedachte, probeer het gewoon en je ziet wel hoever je geraakt…
9u10 Gun-time, ik liep voorzichtig de zee in om het zwemnummer aan te vangen. De opkomende wind zorgde al voor een woelige zee, gecombineerd met een iet of wat frisse watertemperatuur. Ik had het moeilijk om een deftig ritme te vinden tijdens het zwemmen, voornamelijk door een slechte visibiliteit van de boeien moest ik veel energie steken in het zoeken van een goede lijn. Zeker het tweede deel van het zwemmen was het moeilijkst, de weinige zwemmers die ik rond mij had lagen langs alle kanten ver verspreid! Na 59 min. 50 sec. kon ik het verlaten met een relatief fris gevoel. Ik was blij dat ik daar al geraakt was! De echte test of ik fit genoeg was met mijn lichte verkoudheid stond voor de deur, 600 meter lopen naar de wisselzone, en ja dat was ok. Tijd voor het fietsen langs een gevarieerd parcours met de eerste 35 kilometer in een bergachtig gebied en passage op het F1 circuit in Estoril, gevolgd door nog 55 kilometer beuken langs de kustlijn op glooiende stukken, waar de krachtpatsers op de fiets zich volledig konden laten gaan. Dit kregen we twee keer voorgeschoteld met een totaliteit van 1800 hoogtemeters. Ik moest redelijk uit de pijp komen om niet te veel tijd te verliezen ten opzichte van de krachtpatsers op de glooiende stukken. Na een goede 140 kilometer fietsen moest ik toch even van het gas gaan, want ik kreeg een serieuze dip en de marathon moest nog komen! Geleidelijk aan kon ik me herpakken en werkte ik het fietsonderdeel af in een tijd van 5u03min.
Eens in de wisselzone was ik nog steeds op mijn hoede voor de lichte verkoudheid en nam zelfs wat tijd om een korte babbel te doen met een andere atleet tijdens het wisselen van de schoenen. We wensten elkaar veel geluk in het verdere verloop van de race en toen was het de moment van de waarheid!!! Ik vertrok naar mijn gevoel vrij comfortabel al lopend, maar vooral aftastend wat er nog in de tank zat. Dat ging vrij soepel, ik moest me telkens inhouden het eerste uur, want ik wist ook, dat hou ik niet vol. Gelukkig maar, want op het glooiende parcours, niks plat en de helft tegenwind kreeg ik het zwaar te verduren vanaf 22 kilometer, dan begon ik pas echt af te tellen. Ik kreeg het moeilijk om me te focussen en had snel besloten om wat gas terug te nemen om toch zeker de marathon al lopend te kunnen finishen. Maar ik haalde nog steeds atleten in, dus dat motiveerde om niet te wandelen, want de drang was zeer groot!!! Ik heb er alles uitgeperst tot aan de meet en de marathon kunnen afwerken in een tijd van 3u07min. De max!!! Kapot maar de blijdschap overheerste!
Ik had een eindtijd van 9u22minuten en ik kreeg daarvoor een 39e plaats algemeen en een 10e plaats in mijn age group. Dat was mooi meegenomen!
Het triatlonseizoen zit er voor dit jaar op, nu tijd voor andere zaken met team AdApp!!!
