Ik zal de literatuurliefhebbers onder jullie meteen ontgoochelen. Het is niet de titel van de 87e roman (zoon niet inbegrepen) van Herman Brusselmans maar wel het relaas van mijn allereerste beachrace ooit.
Het idee ontstond in Hengstdijk toen ik Sam van Bro.Go na de triatlon reclame hoorde maken voor deze race. Als Sam en Griet en hun crew iets organiseren dan is het altijd dik in orde, dus niet veel later schreef ik me in voor de beachrace in De Haan.
17 december naderde veel sneller dan verwacht dus ging ik de maandag voor de race voor het eerst op het strand rijden bij wijze van paniektraining. Gegronde paniek zo bleek als je voor het eerst kennismaakt met fietsen door het mulle zand.
Op race day was er gelukkig nog tijd voor een verkenningsrondje met uitgeleende AdApper Christophe en na een aantal goeie tips en een vrij vlotte passage (helaas de enige vandaag zou later blijken) door de meest lastige zandstrook van vandaag zag ik het al wat meer zitten. Het aangenaam winterzonnetje maakte het helemaal af.
Er is 1 zekerheid bij een wedstrijd: na het startschot vergeet je alles en doe je gewoon zo goed mogelijk je best. Nadat we met een groep van 400 man op gang waren getrokken en mijn eerste “Wa es da iere?” wat bezonken was kon ik mooi aanpikken bij een groepje. Ik zag Christophe en nog een aantal andere Lievegemnaren in het groepje voor ons zitten en vlak voor het eerste keerpunt konden we aansluiten.
Helaas ging er op de eerste lastige zandpassage iemand op hoge snelheid vlak voor mij overkop. Na een eerste “Godver!” en een tweede “Cava?” zat er niets anders op dan de resterende 300m te lopen naar het harde zand. Het mooie groepje was gaan vliegen en ik zat even alleen. In de meewind kwam ik echter goed in mijn ritme en ik raapte enkele metgezellen op. Na het eerste keerpunt konden we met ons drie aansluiten bij een groepje dat uit de groep van Christophe gelost was en kon ik me even herzetten.
Bij de 2e zandpassage ging ik zelf in de fout. Ik geraakte wel iets verder maar kwam weer alleen te zitten waardoor ik de laatste ronde inging op dezelfde wijze als de eerste ronde. Toen ik bij het laatste keerpunt zag dat we niet veel meer terrein verloren op het groepje van Christophe, kreeg ik een boost voor de laatste halve ronde. Technisch was dit misschien de vlotste, maar ondertussen liepen de benen stilaan vol.
Uiteindelijk kon ik als 142e algemeen en 30e master de wedstrijd beëindigen. Dit was ruim beter dan wat ik vooraf had gedacht en vooral: ik had me fantastisch geamuseerd.
Dit smaakt naar meer! (en ook een beetje naar zee)
Uitslagen: https://my.raceresult.com/272428/live
